Wiele urządzeń i miejsc w przedsiębiorstwach stanowi potencjalne źródło zagrożeń termicznych. O jakich zagrożeniach mowa? Jak ograniczać te zagrożenia i eliminować ewentualne ryzyko wypadku, a finalnie jak radzić sobie w przypadku urazu? O tym w artykule.
Głównymi zagrożeniami sensu stricte są źródła zimna lub ciepła oraz gwałtowne zmiany temperatur. Zagrożenia te biorą się z możliwości dotknięcia gorących powierzchni, polania się ciepłą cieczą, wystawienia na narażenie promieni słonecznych, dotknięcie maszyny wytwarzającej ciepło lub zimno, opary o temperaturze innej niż temperatura otoczenia, zmienne warunki atmosferyczne, chłodnie, praca na mrozie, ciecze o niskiej temperaturze.
Źródłami zagrożeń termicznych mogą być: maszyny i urządzenia (zwłaszcza te wytwarzające ciepło lub schładzające się), warunki pogodowe, procesy produkcji, ciecze o temperaturze innej niż temperatura otoczenia, rozgrzane elementy.
Skutkami zagrożeń najczęściej są: oparzenia, odmrożenia, szok termiczny, hipotermia, oszpecenia.
Zazwyczaj w firmach zagrożenia termiczne mają niskie prawdopodobieństwo wystąpienia, a przewidywane skutki nie są znaczące. Eskpozycja pracowników, choć oczywiście zależy od konkretnego stanowiska pracy, nie często wskazuje na narażenie pracowników na zagrożenia termiczne. Czy słusznie? Jak to zmierzyć? Skąd wiedzieć jakie są zagrożenia na stanowiskach pracy? Jak zredukować możliwość wypadków?
Ustawodawca przewidział, że każdy pracodawca powinien mieć dla swoich pracowników przeprowadzoną ocenę ryzyka zawodowego. Jest to pisemny dokument, opracowany ogólnie przyjętą metodą. Najczęściej wybierana jest metoda Risc Score, ale popularna jest również Polska Norma trójstopniowa lub pięciostopniowa. W dokumencie powołana przez pracodawcę komisja bada stopień i rodzaj narażenia pracownika na zagrożenia. Dzięki temu może podjąć odpowiednie działania redukujące ryzyko wypadku na tyle, by praca była bezpieczna.
Najlepszą formą zabezpieczenia pracowników przed zagrożeniami termicznymi, jest prawidłowa organizacja pracy i dobór środków ochrony, zwłaszcza ochrony zbiorowej. Gdy mówimy o pracy przy maszynach, to najlepszym gwarantem bezpieczeństwa jest producent. Dobierając komory grzewcze dla swojego przedsiębiorstwa, warto zwrócić uwagę na deklaracje zgodności wydaną przez producenta. Jest to poświadczenie, że maszyna spełnia standardy określone przez Unię Europejską, co do bezpieczeństwa. Poza formą dokumentową na maszynie znajdować powinien się znak CE. Środki ochrony powinny być dobierane adekwatnie do wcześniej oszacowanego ryzyka, o czym mowa była we wcześniejszej części artykułu. Mogą być to zwłaszcza rękawice, ale również klimatyzacje czy praca z rotacjami na stanowiskach pracy.
Niektóre prace wymagają badań środowiska pracy. W kontekście zagrożeń termicznych możemy mówić o mikroklimacie. Mamy z nim do czynienia, gdy na danym stanowisku pracy mamy stale odmienną temperaturę, najczęściej z przyczyn związanych z procesem technologicznym. Praca kucharza przy kuchni, jest takim działaniem, które wymaga weryfikacji. Należy zmierzyć, czy pracownik nie jest nazbyt narażony na nadmierne ciepło. Jeśli okaże się, że jest na jego stanowisku mikroklimat gorący, to pracodawca powinien zmniejszyć to zagrożenie. Może to zrobić np. poprzez klimatyzacje. Jednak jeśli pracodawca nie może zmniejszyć zagrożenia środkami ochrony zbiorowej, to powinien pomyśleć o środkach ochrony indywidualnej. Dla przykładu, pracownik w chłodni może mieć przydzieloną kurtkę z polarem. Jeśli i te środki są niewystarczające, to pracodawca powinien rozważyć zmianę organizacji pracy w taki sposób, aby pracownicy częściej zmieniali swoje stanowiska pracy, aby nie było sytuacji, że jeden pracownik wykonujący te same prace co inni, był bardziej narażony.
Jeśli już zdarzy się wypadek, konieczne jest udzielenie pomocy poszkodowanemu, adekwatnie do posiadanej wiedzy i nabytych umiejętności. Niezbędnym minimum jest wezwanie pomocy, pogotowia, w sytuacji zagrożenia życia. Istotne jest rozmieszczenie apteczek w miejscu pracy i wyznaczenie pracowników do udzielania pierwszej pomocy.
O każdym wypadku pracownik powinien niezwłocznie powiadomić swojego bezpośredniego przełożonego, co w konsekwencji powinno rozpocząć badanie przyczyn i okoliczności wypadku. Podczas trwania procedury badania wypadku przy pracy, maszyny biorące udział w zdarzeniu, nie mogą być uruchamiane aż do wydania zgody przez prokuratora oraz Okręgowego Inspektora Pracy.
Wypadkom nie da się zawsze zapobiec, dlatego warto być wyposażonym w odpowiednie środki, dzięki którym jesteśmy w stanie zmniejszyć ich negatywne skutki. Do urazów oczu najlepiej posłużą płuczki o oczu Plum, które w zależności od rodzaju wypłukują ciała obce bądź substancje niebezpieczne. Na skaleczenia oczywiście plastry opatrunkowe - warto zwrócić uwagę na plastry Quick Fix, które są tak zaprojektowanie, że można je zakładać przy użyciu jednej ręki, a do tego wygodnie i sterylnie. Na szczególną uwagę zasługują w kontekście oparzeń, o których była mowa w artykule zasługują specjalistyczne żele chodzące oraz opatrunki Water-Jel.
Wszystkie te rozwiązania znajdziecie w naszej ofercie.
